Asociación Armenia Ararat

ՆՈՐ ՏԱՐՎԱ ԻՂՁԵՐ

Արարատ Ղուկասյան

                       Տասներկու քաղցրահամ խաղողի հատիկ

                       Պիտի համտեսեմ Նոր տարվա գիշեր,

                       Ամեն զանգի հետ տասներկու իղձ

                       Պիտի փափագեմ մարդկությանը մեր:

                       Առաջին զանգը թող հնչի հանուն

                       Խաղաղ աշխարհի ու անդորր կյանքի:

                       Թող որ արևը շողա երկնքում

                       Ու մարդկանց միայն բարիք պարգևի:

                       Թող անձրևները, մե՜ղմ կամ հորդառա՜տ,

                       Մեր հոգիները մաքրեն մեղքերից...

                       Ու մեր արտերը դառնան բերքառատ

                       Նրանց բարեբե՜ր, զուլա՜լ ջրերից:

                       Երկրորդ ղողանջը թող որ ավետի

                       Բարության լույսը երկրի ու երկնի,

                       Թող երազները, հին թե դեռատի,

                       Դառնան իրական՝ լույսի պես լուսնի:

                       Երրորդ զանգի հետ թող մարդկանց հոգին

                       Լցվի անաղարտ ու անկեղծ սիրով,

                       Թող չարը առմիշտ լքի ամենքին,

                       Եվ սե՜րը իշխի աշխարհին փառքով:

                       Թող արարածը մարդկային ցեղի

                       Զիջե՛լ գիտենա, ընդունե՜լ, հարգե՜լ:

                       Ու չդևանա՝ տեղի-անտեղի

                       Ու չձևանա սուտ ու անվայել:

                       Երբ չորրո՛րդ անգամ զանգը ղողանջի,

                       Թող ազդարարի վախճանը ստի,

                       Թող երակներով ամենային գոյի

                       Լոկ ազնվության արյունը հոսի:

                       Հինգերորդ զանգը կա՜նչն է գիտության,

                       Որ պիտ սերմանի խելք ու գաղափար

                       Եվ վանի ա՛խտը մութ տգիտության,

                       Ցրի խավարը մտքի գյուտարար:

                       Իսկ առողջ մտքին ու՜ժ, կորո՜վ է պետք,

                       Որով օժտված է մարմինը առողջ...

                       Ուրեմն վեցերորդ ղողանջն էլ իր հետ

                       Թող առողջություն հասցնի մարդոց:

                       Թող մարմինները տկար ու հիվանդ

                       Ազատվեն բազում ախտերից անբուժ,

                       Ու թող բժշկվեն մանուկներ թուլատ

                       Նորեն ժրանան ու խաղան աշխույժ:

                       Յոթերորդ զանգը իր հետ թող բերի

                       Սե՜ր՝ աշխատելու, ստեղծագործելու,

                       Ու թող ձեռքերը միմիայն բարի

                       Մտքեր արարեն՝ գովաբանելու:

                       Ութերորդ զանգով, երկնքից անամպ,

                       Թող բարի՜ք տեղա, ոսկի՜, մանանա՜

                       Չունևորները թող հարստանան,

                       Իսկ հարուստները՝ հույժ բարիանան:

                       Ու թող կիսելու ոչինչ չունենան,

                       Ուրախությունից ու լավից բացի

                       Առատաձե՛ռն, կամեցո՜ղ դառնան

                       Ծանո՜թ, անծանո՜թ, օտա՜ր, դրացի՜...

                       Իսկ ահա հաջորդ՝ իններորդ զանգը

                       Բարությամբ զինված մարդ-արարածին

                       Թող բա՜խտ ընծայի, որ յուր երազը

                       Դառնա իրական, դառնա մարդկային:

                       Տասերորդ զանգը երջանկալից է՝

                       Օծված բուրմունքով վերը նշվածի:

                       Նրա ղողանջը բերկրան ալիք է,

                       Որ պիտ պարուրի հոգին ամենքի:

                       Եվ ի՞նչ է մնում Երկրին ու մարդուն,

                       Փոխադարձ սիրո՜ւց, հարգանքից բացի,

                       Որպեսզի հասնենք կատարելության,

                       Որ տասնմեկերորդ զանգը կբերի:

                       Այնժամ, այլևս, ի՞նչ պիտ ունենանք

                       Մեկս մյուսին տալու-ստանալու...

                       Ուրեմն, սրտանց ե՛կ ուրախանա՜նք՝

                       Չարիքից ու մութ փորձանքից հեռու:

                       Ե՛կ իրար սիրե՜նք, գոհանա՜նք, հարգե՜նք,

                       Մեկս մյուսի լա՜վը ցանկանանք,

                       Մեծամտունքը մեզանից վանե՜նք,

                       Իրարու գրկենք ու եղբայրանանք:

                       Ե՛կ առո՜ք-փառո՜ք ճանապարհ դնենք

                       Անցած օրերը, վերքե՜րը մոռնա՛նք

                       Եվ տասներկուերորդ ղողանջով մտնենք

                       Նոր արքայություն, նոր Երկիր,նոր կյանք:

                       Եահա՛ իղձերս հանապազօրյա,

                       Որ փայփայել եմ ո՜ղջ անցած տարում...

                       Հիմա հրա՜շքը այս Ամանօրյա

                       Թող կատա՛ր ածի դրանք Նոր տարում:

Վալենսիա, 21-12-2012