Mislata entrega los diplomas a los alumnos de los cursos de integración de AMICS
Usar puntuación: / 0
MaloBueno Viernes, 03 de Diciembre de 2010 15:25
Escrito por Redacción 0 Comentarios



Más de treinta vecinos extranjeros participan en la Escuela de Acogida y el curso de castellano
El Ayuntamiento de Mislata entregó ayer por la mañana en AMICS (Agencia para la Mediación e Integración Social de Inmigrantes) los diplomas a los alumnos que han participado en la Escuela de Acogida y en la última edición del curso de castellano. El concejal de Inmigración, Carlos Jarillo, presidió la entrega de diplomas acompañado del concejal de EU, Salvador García de la Mota, y del cónsul honorario de Armenia en Valencia, Luis Barberá. Más de 30 alumnos de distintas nacionalidades recibieron su preciado diploma. Trece de ellos lo consiguieron por participar en el curso que lleva por nombre "Escuela de Acogida” y que tuvo una duración de 40 horas y fue impartido por María Teresa Díez, supervisora de la Dirección General de Inmigración. En concreto, se trata de un programa voluntario de comprensión de la sociedad valenciana, que abarca desde sus valores y reglas de convivencia democrática, sus derechos y deberes hasta su estructura política e idiomas. Respecto al curso de castellano, el que acaba de finalizar es el undécimo que se imparte en la Agencia AMICS a lo largo de los últimos años. En todos ellos, el profesor ha sido Ararat Gukasian, presidente de la asociación armenia Ararat de Mislata. Un total de 20 alumnos completaron este curso que constó de 50 horas lectivas. Los alumnos celebraron la entrega de los títulos con una comida de hermandad, elaborada por ellos mismos y compuesta por los platos más típicos de la gastronomía de sus distintos países de procedencia.

Monumento que junta el arca de Noé, la Eternidad y el templo de Garli.
Posted on 30 Mayo, 2010 by tigranelgrande333| Deja un comentario
L’Horta-Morvedre

Mislata, primera ciudad que tiene un monumento dedicado
al genocidio armenio



30.05.10 – 00:50 - JUAN
MIQUEL | MISLATA.

Mislata tiene desde ayer el primer monumento en España
conmemorativo del genocidio armenio. La escultura, de tres metros de
altura, se encuentra en los jardines del huerto de Sendra, en pleno
casco antiguo de Mislata.
Al acto de inauguración de la estatua asistieron cientos
de vecinos y estuvo presidido por el alcalde de la ciudad, Manuel
Corredera, quien junto a los miembros de la asociación Armenia Ararat
(patrocinadora del evento) destacó los esfuerzos realizados desde el
ayuntamiento para conseguir la integración de la población inmigrante.
La estatua es obra del escultor Dzhivan Mzrzoyan, uno de
los más reconocidos de Armenia y ha sido confeccionada con materiales
traídos del país. Según Ararat Ghukasyan, presidente de la asociación
Armenia en Mislata, este monumento contiene los principales símbolos de
la cultura Armenia, entre los cuales figuran el arca de Noé, la
Eternidad y el templo de Garli.
Mislata es el pueblo de España con mayor densidad de
habitantes por kilómetro cuadrado, pues en poco más de dos están
censados 45,167 habitantes, de los que 6,319 son extranjeros,
pertenecientes a 107 nacionalidades diferentes.
Según los datos que maneja el Ayuntamiento, Mislata es la
ciudad con mayor densidad de población de España, si tenemos en cuenta
sus pequeñas dimensiones, supera a Tokio (14.000 habitantes por
kilómetro cuadrado) y se acerca a París (24.783), aunque por debajo de
El Cairo, que es la capital con mayor densidad de población del mundo
(más de 35.000 habitantes por kilómetro cuadrado).

El presidente de la Asociacion Armenia "ARARAT" Ararat Ghukasyan visito al Ministerio de Diaspora de Armenia

Միսլատայում ներկայացվեց «Արարատից Եվրոպա» փաստավավերագրական ֆիլմը [12.11.2010]

Միսլատայի Մշակույթի Տանը տեղի ունեցավ Արսեն Հակոբյանի հեղինակությամբ նկարահանած «Արարատից Եվրոպա» փաստավավերագրական ֆիլմի պրեմիերան: Սա Արարատ Հայկական Միության կողմից կազմակերպած հերթական նախաձեռնությունն էր իսպանահայության շրջանակներում, որի նպատակն է հայապահպանությունն ու հայ ինքնության պահպանումը: Ֆիլմը նկարահանվել է մի քանի եվրոպական երկրներում եւ Հայաստանում: Այն հայերեն է, իսկ ահա Արարատ Միության նախագահ Արարատ Ղուկասյանի թարգմանությամբ, այն շուտով կցուցադրվի Վալենսիայի հեռուստատեսությամբ իսպաներեն լեզվով: Այս վավերագրական ֆիլմը պատմում է Հայաստանում եւ նրա սահմաններից դուրս եկեղեցաշինության ասպարեզում հայ գործիչների ունեցած նշանակալից, որոշ դեպքերում՝ առանցքային դերի մասին: Հատկանշական է ֆիլմում արծարծվող այն փաստը, որ շատ երկրներում եկեղեցաշինությունը ոգեշնչվել է հենց հայոց եկեղեցու մոտիվներով: «Արարատից Եվրոպա» ֆիլմը մեծ ազդեցություն ունեցավ հայ հանդիսատեսի (առայժմ) վրա, եւ պետք է նշել, որ այն ունի իր շարունակությունը, որտեղ կարծարծվի նաեւ Իսպանիայի թագավորությունում հայ եկեղեցական (եւ ոչ միայն) գործիչների գործունեության մասին: «Արարատից Եվրոպա» ֆիլմը Արարատ Հայկական Միության կողմից ընթացիկ տարում ներկայացրած երրորդ ֆիլմն է: Նախորդ երկու ֆիլմերը («Ցեղասպանության լուսանկարիչը» եւ «Նունիկի ճակատագիրը») արծարծում են Հայոց Ցեղասպանության թեման, որոնց այցելել են նաեւ իսպանացիները:

En 2010 se erigió en Mislata (Valencia) el primer monumento en España conmemorativo del genocidio armenio. La escultura, de tres metros de altura, se encuentra en los jardines del huerto de Sendra, en pleno casco antiguo.



En algunos países se han llegado a tomar medidas legales contra aquellos que nieguen la existencia del genocidio. Dos ejemplos recientes son Francia y Suiza. En octubre de 2006, el parlamento francés presentó un proyecto que prevé condenar hasta con un año de prisión y 45.000 euros de multa a los que nieguen la existencia del genocidio. La ley fue aprobada por un total de 106 votos a favor y 19 en contra. De esta manera se completa el precepto dictado en 2001 que reconoce oficialmente el holocausto armenio por parte del Imperio otomano.[63] En Suiza, el historiador turco Yusuf Halacoglu fue acusado de violar las leyes sobre negación del Holocausto en una conferencia que pronunció en Winterthur en 2004.[cita requerida]
Países como Estados Unidos, Israel, Reino Unido, Alemania o España no utilizan el término genocidio para referirse a estos hechos. [editar] Monumentos conmemorativos del genocidio
Artículo principal: Tsitsernakaberd

Comunidad armenia de Rosario (Argentina) en recuerdo a las víctimas del genocidio armenio.



La idea de crear un monumento conmemorativo surgió en 1965, en recuerdo del 50º aniversario del genocidio.[64] Dos años más tarde, el monumento conmemorativo fue realizado por los arquitectos Kalashian y Mkrtchyan en la colina de Tsitsernakaberd sobre el desfiladero de Hrazdan, en la capital armenia, Ereván. La estela de 44 m simboliza "el renacimiento nacional de los armenios".[65] Doce losas se colocan en un círculo, representando las 12 provincias perdidas en el actual territorio de Turquía. En el centro del círculo, a una profundidad de 1,5 metros, se halla una llama eterna. A lo largo del parque y alrededor del monumento, existe una pared de 100 m con los nombres de las ciudades y las aldeas en las que tuvieron lugar las masacres. En 1995 se inauguró en el otro extremo del parque un pequeño museo circular subterráneo, en el que se muestra información básica sobre los acontecimientos de 1915.
Cada 24 de abril se conmemora en Armenia, así como en todas las comunidades dispersas por el mundo (diáspora armenia), el Día de la Conmemoración del Genocidio Armenio, en el cual cientos de miles de personas caminan hacia el monumento del genocidio desde su creación y depositan las flores (claveles o tulipanes normalmente rojos) alrededor de la llama eterna.




En 2010 se erigió en Mislata (Valencia) el primer monumento en España conmemorativo del genocidio armenio. La escultura, de tres metros de altura, se encuentra en los jardines del huerto de Sendra, en pleno casco antiguo.



En 2010 se erigió en Mislata (Valencia) el primer monumento en España conmemorativo del genocidio armenio. La escultura, de tres metros de altura, se encuentra en los jardines del huerto de Sendra, en pleno casco antiguo. La estatua es obra del escultor Dzhivan Mirzoyan [1] [editar] Arte

El primer ejemplo del genocidio armenio interpretado a través del arte fue una medalla emitida en San Petersburgo, Rusia, que significa simpatía por el sufrimiento armenio. Se acuñó en 1915, como las matanzas y las deportaciones hasta el día de hoy, siguen haciendo estragos. Desde entonces, decenas de medallas de distintos países se han encargado de conmemorar el evento.[66]
Varios testigos presenciales de los acontecimientos han hecho publicaciones, en particular el misionero sueco Johansson y embajador de los EE.UU., Henry Morgenthau. El médico alemán Armin Wegner escribió varios libros acerca de los acontecimientos que fue testigo durante su estancia en el Imperio otomano. Años más tarde, después de haber regresado a Alemania, Wegner fue encarcelado por oponerse al nazismo,[67] y sus libros quemados por los nazis.[68] Probablemente, la más conocida obra literaria sobre el Genocidio Armenio es de Franz Werfel, titulada "Los cuarenta días de Musa Dagh", 1933. Se convirtió en un best-seller popular, particularmente entre los jóvenes de los guetos judíos durante la era nazi.[69]
Kurt Vonnegut escribió en 1988 la novela "Bluebeard" que describe las características del genocidio armenio como un tema subyacente. Otras novelas que incorporan el genocidio armenio incluyen Louis de Berniéres "Pájaros sin alas", Edgar Hilsenrath, en idioma alemán The Fairytale of the Last Thought, y el polaco Stefan Żeromskiescribió en 1925 "La primavera por venir". Una historia de Edward Saint-Ivan, antología de 2006, "El Caballero Negro de Dios" incluye un personaje de ficción, sobreviviente del genocidio armenio.
La primera película sobre el genocidio armenio apareció en 1919, una producción de Hollywood titulada "Ravished Armenia", del aclamado director Atom Egoyan, que influyen en su film "Ararat" en el 2002. También hay referencias en el Elia Kazan "América, América", o Henri Verneuil con su film "Mayrig". En el Festival de Cine de Berlín de 2007, los directores italianos Paolo y Vittorio Taviani presentaron otra película acerca de los acontecimientos, basada en el libro de Antonia Arslan, La Masseria Delle Allodole (La Granja de las alondras).[70] un juego de Richard Kalinoski, "Bestia en la Luna", acerca de dos supervivientes del genocidio armenio. Las obras de Arshile Gorky, un armenio expatriado cuya madre falleció de hambre en el genocidio, a menudo se especula que ha sido informado por el sufrimiento y la pérdida de la época. Gorky[71] era una figura seminal del expresionismo abstracto.
En 1975 el famoso cantante franco-armenio Charles Aznavour escribió la canción "Ils sont tombés" ("Caído"), dedicada a la memoria de las víctimas del genocidio armenio.[72]
El Memorial del genocidio armenio en Montreal,Canadá.



El compositor y cantante estadounidense, Daniel Decker, ha logrado reconocimientos por sus colaboraciones con el compositor armenio Ara Gevorgyan. La canción "Adana", el nombre de la provincia de un pogromo de 1909 del pueblo armenio, y que cuenta la historia del genocidio armenio. "Adana" se ha traducido a 17 idiomas y grabado por cantantes de todo el mundo.[73]
La banda System of a Down, que está compuesta por cuatro descendientes de los supervivientes del genocidio armenio, ha promovido la toma de conciencia del genocidio armenio a través de sus letras y conciertos.[74]
A fines de 2003, Diamanda Galás edita el disco "Defixiones, Will and Testament: Orders from the Dead," un homenaje de 80 minutos al monumento a los armenios, griegos y asirios víctimas del genocidio en Turquía. "El desempeño es una enojada meditación sobre el genocidio y la negación de la política de cooperación, en particular la negación de Turquía y América del genocidio de los armenios, asirios y griegos de Anatolia entre 1914 y 1923".[75] [editar] Documentales

Իսպանիայում ներկայացվեց Արսեն Հակոբյանի «Արարատից Եվրոպա» փաստավավերագրական ֆիլմը Միսլատայի Մշակույթի Տանը տեղի ունեցավ Արսեն Հակոբյանի հեղինակությամբ նկարահանած «Արարատից Եվրոպա» փաստավավերագրական ֆիլմի պրեմյերան: Սա Արարատ Հայկական Միության կողմից կազմակերպած հերթական նախաձեռնությունն էր իսպանահայության շրջանակներում, որի նպատակն է հայապահպանությունն ու հայ ինքնության պահպանումը:

Ֆիլմը նկարահանվել է մի քանի եվրոպական երկրներում եւ Հայաստանում: Այն հայերեն է, իսկ ահա Արարատ Միության նախագահ Արարատ Ղուկասյանի թարգմանությամբ, այն շուտով կցուցադրվի Վալենսիայի հեռուստատեսությամբ իսպաներեն լեզվով:

Այս վավերագրական ֆիլմը պատմում է Հայաստանում եւ նրա սահմաններից դուրս եկեղեցաշինության ասպարեզում հայ գործիչների ունեցած նշանակալից, որոշ դեպքերում՝ առանցքային դերի մասին: Հատկանշական է ֆիլմում արծարծվող այն փաստը, որ շատ երկրներում եկեղեցաշինությունը ոգեշնչվել է հենց հայոց եկեղեցու մոտիվներով:

«Արարատից Եվրոպա» ֆիլմը մեծ ազդեցություն ունեցավ հայ հանդիսատեսի (առայժմ) վրա, եւ պետք է նշել, որ այն ունի իր շարունակությունը, որտեղ կարծարծվի նաեւ Իսպանիայի թագավորությունում հայ եկեղեցական (եւ ոչ միայն) գործիչների գործունեության մասին:

«Արարատից Եվրոպա» ֆիլմը Արարատ Հայկական Միության կողմից ընթացիկ տարում ներկայացրած երրորդ ֆիլմն է: Նախորդ երկու ֆիլմերը («Ցեղասպանության լուսանկարիչը» եւ «Նունիկի ճակատագիրը») արծարծում են Հայոց Ցեղասպանության թեման, որոնց այցելել են նաեւ իսպանացիները:

Միսլատայի քաղաքային գրադարանը լրացավ եւս մեկ գրքով

«Հայ գրականության տեսություն» Անի Խաչատրյան

Արարատ Ղուկասյան. «Մենք մեծ պայքարի արդյունքում տեղադրեցինք «Կենաց Խաչ» հուշարձանը եւ հպարտ ենք մեր գործով»